Ken je dat ook, het verschil tussen een goede muziekuitvoering en een écht magische muzikale avond? Waar je geraakt wordt door het zichtbare plezier en het fris en spannend samen spelen van de musici? Dat is voor mij ook de uitdaging voor teams in werkgemeenschappen. Ik werk voor directeuren en bestuurders die bereid zijn een stap verder te gaan, die talenten willen benutten en alleen tevreden zijn als je het beste in elkaar aanspreekt.
Je weet het antwoord al: als coach probeer ik je te gidsen en in contact te brengen met iets wat je ergens al weet. Waarvan je weet dat het waar is. Je bent er op een bepaalde manier mee in contact, je hebt ook eerdere ervaringen gehad van dit dieper weten, vaak zonder dat je het op dat moment woorden hebt gegeven. Vanuit dit dieper weten werken we aan je verlangen, aan je wens het anders te doen, aan je ongenoegen of frustratie. We onderzoeken gedragspatronen en onderliggende aannames die dat gedrag veroorzaken, en experimenteren met nieuw gedrag.
“Volwassenen begrijpen zelf nooit wat, en het is vermoeiend voor kinderen om altijd en eeuwig dingen aan hen te moeten uitleggen”. Het raakt me hoe mooi de kleine prins (van Antoine de Saint-Exupéry) hiermee onze logica omkeert, prachtig! Het lijkt heel gewoon om kinderen de maat te nemen in onze opvoeding: het is goed, of het voldoet niet. Het is zo gewoon dat je er niet meer bij stilstaat dat we van jongs af aan vooral leren hoe we ons moeten aanpassen aan de normen van anderen. Maar wat leren we over creativiteit en levenslust, over regie nemen over onze talenten, hoe we kunnen worden wie we werkelijk zijn? Veel van mijn werk met mensen in organisaties gaat juist hierover: het manifesteren en benutten van het unieke potentieel van jou als mens.
Tim bood ons als leidinggevenden een stevige bedding in de roerige tijden van reorganisatie. We konden experimenteren, zoeken, het even niet meer weten. En we wisten dat jij er was. Samen, heel gelijkwaardig.
Mirjam van der Veen
adviseur P&O GroenWest